از رنج کشیدن تعجب نکنید
(English Version: “Don’t Be Surprised When You Go Through Suffering”)
در اواسط دهه 1500، کتاب مقدس به زبان انگلیسی ترجمه شده بود. شهر «هدلی» یکی از اولین مکانها در سراسر انگلستان بود که کتاب مقدس را به زبان انگلیسی دریافت کرد. دکتر «رولند تیلور» شبان هدلی بود که با وفاداری کلام خدا را موعظه میکرد. همانطور که انتظار میرفت، او را فراخواندند تا در برابر اسقف و لرد چنسلر در لندن حاضر شود. او متهم به بدعتگذاری شد و به او فرصتی داده شد تا از موضع خود در مورد کتاب مقدس دست بکشد یا در آتش سوزانده شود.
او با شجاعت پاسخ داد: «من از موعظه حقیقت دست نخواهم کشید و خدا را شکر میکنم که مرا لایق دانسته تا برای کلام او رنج بکشم.» بلافاصله او را به هدلی بازگرداندند تا در آتش سوزانده شود. در طول مسیر، او چنان شاد و مسرور بود که هر بینندهای تصور میکرد که به یک ضیافت یا جشن عروسی میرود. سخنان او به نگهبانانش اغلب باعث اشک ریختن آنها میشد، زیرا او با تمام وجود آنها را به توبه از زندگی شرارتبارشان فرامیخواند. آنها از دیدن پایداری، بیباکی، شادی و رضایت او برای مرگ شگفتزده شده بودند.
وقتی به مکانی که قرار بود در آن سوزانده شود رسیدند، دکتر تیلور رو به جماعتی که با چشمانی اشکآلود گرد هم آمده بودند، گفت: «من چیزی جز کلام مقدس خدا را به شما نیاموختهام و تمام درسهایی که به شما دادهام، از کتاب مبارک خدا، یعنی کتاب مقدس، گرفتهام. امروز اینجا آمدهام تا با خون خود این حقیقت را مُهر کنم.»
او زانو زد، دعا کرد و بهسوی میلهای که قرار بود او را به آن ببندند رفت. او آن میله را بوسید، در مقابل آن ایستاد، دستانش را به هم قلاب کرد و چشمانش را به آسمان دوخت. او پیوسته دعا میکرد. آنها او را با زنجیر بستند و چند مرد هیزمها را در جای خود قرار دادند. وقتی آتش را روشن کردند، دکتر تیلور هر دو دست خود را بلند کرد و خدا را ندا داد و گفت: «ای پدر مهربان آسمانی، بهخاطر عیسی مسیح، نجاتدهندهام، جان مرا در دستان خود بپذیر.»
او در میان شعلههای آتش ایستاده بود، بدون آنکه فریادی بزند یا حرکتی کند، در حالی که دستانش همچنان در هم قلاب شده بودند. برای اینکه بیشتر رنج نکشد، مردی از میان جمعیت به سمت آتش دوید و با یک تبر دستهبلند ضربهای به سر او زد. دکتر تیلور درجا جان سپرد و پیکرش در آتش افتاد.
وقتی چنین داستانهایی را میخوانیم، این سؤال در ذهن ما شکل میگیرد که چه چیزی باعث میشود افرادی مانند تیلور چنین رنجی را تحمل کنند؟ یکی از دلایل آن این است که آنها میدانند زندگی مسیحی دعوتی به سوی رنج است و بنابراین، وقتی رنج فرا میرسد، شگفتزده نمیشوند. آنها کلام اول پطرس ۱۲:۴ را جدی میگیرند: «ای عزیزان، از آزمایشی که برای امتحان شما میآید و مانند آتشی سوزان است، تعجب نکنید، گویی که حادثهای عجیب برای شما اتفاق افتاده است.»
دقت کنید که پطرس با عبارت «تعجب مکنید» شروع میکند که یک فرمان است. در واقع، او میگوید: «انتظار داشته باشید که در زندگی مسیحی رنج ببرید.» واکنش طبیعی انسان این است که هنگام مواجهه با آزمایشها و سختیها، شوکه شود و بگوید: «چیزی عجیب برای من اتفاق افتاده است!» اما این نباید واکنش یک مسیحی آگاه باشد. ما نباید از آزمایشها شگفتزده شویم، بلکه باید انتظار آن را داشته باشیم. کتاب مقدس بارها به ما یادآوری میکند که باید منتظر رنج باشیم و وقتی آزمایشها میآیند، تعجب نکنیم. در اینجا چند نمونه از سخنان خود عیسی مسیح را میبینیم:
متی ۱۱:۵ : «خوشا به حال شما، وقتی که مردم بهخاطر من، به شما توهین کنند، شما را آزار دهند و به ناحق هرگونه سخن بدی علیه شما بگویند.»
متی ۳۲:۱۰- ۳۶ : «هر که نزد مردم مرا اقرار کند، من نیز در حضور پدر خود که در آسمان است، او را اقرار خواهم کرد؛ امّا هر که مرا نزد مردم انکار کند، من نیز در حضور پدر خود که در آسمان است، او را انکار خواهم کرد. گمان مبرید که آمدهام تا صلح به زمین بیاورم. نیامدهام تا صلح بیاورم، بلکه تا شمشیر بیاورم! زیرا آمدهام تا: ”پسر را بر پدر،دختر را بر مادر وعروس را بر مادرشوهرش برانگیزانم. دشمنان شخص، اهل خانۀ خودش خواهند بود.“»
مرقس ۲۹:۱۰-۳۰ : عیسی فرمود: «آمین، به شما میگویم، کسی نیست که بهخاطر من و بهخاطر انجیل، خانه یا برادران یا خواهران یا مادر یا پدر یا فرزندان یا املاک خود را ترک کرده باشد، و در این عصر صد برابر بیشتر خانهها و برادران و خواهران و مادران و فرزندان و املاک – و همراه آن، آزارها – به دست نیاورد، و در عصر آینده نیز از حیات جاویدان بهرهمند نگردد.»
یوحنا ۲۰:۱۵ : «کلامی را که به شما گفتم، به یاد داشته باشید: ”بنده از ارباب خود بزرگتر نیست.“ اگر مرا آزار رسانیدند، با شما نیز چنین خواهند کرد؛ و اگر کلام مرا نگاه داشتند، کلام شما را نیز نگاه خواهند داشت.»
نویسندگان دیگر عهد جدید نیز ما را از این واقعیت آگاه میسازند. پولس در دوم تیموتائوس ۱۲:۳ میگوید: «در واقع، همه کسانی که میخواهند در مسیح عیسی بهطور دیندار زندگی کنند، جفا خواهند دید.» یوحنا در اول یوحنا ۱۳:۳ هشدار میدهد: «ای برادران و خواهران، تعجب نکنید اگر دنیا از شما نفرت دارد.»
هنگامی که کتاب اعمال رسولان یا فصل یازدهم از عبرانیان را میخوانیم، بهوضوح با سنگسارها، زندانی شدنها، تازیانه خوردنها و کشتارهایی که مردم خدا در سالهای آغازین کلیسا متحمل شدهاند، روبهرو میشویم. تاریخ کلیسا نیز گواهی بر رنجهای مردم خدا در دست دنیای مخالف است. از قرن اول تا به امروز. از زمان سقوط انسان، دشمنی همیشگی بین مردمِ شیطان و مردمِ خدا وجود داشته است. از آنجا که شیطان در برابر خدا ایستاده است، فرزندان خود را برمیانگیزد تا از خدا و هر کس که برای او میایستد، نفرت داشته باشند. بنابراین، کاملاً واضح است که هم عیسی و هم رسولان، ما را از واقعیت رنج و جفا آگاه کردهاند.
وقتی که به اول پطرس برمیگردیم، ۱۲:۴، پطرس در ادامه، سختیهایی را که گاهی اوقات متحمل میشویم، بهعنوان «آزمایشی آتشین» توصیف میکند. نهتنها مسیحیان باید انتظار سختیها را داشته باشند و از آنها شگفتزده نشوند، بلکه گاهی این آزمایشها شدید و طاقتفرسا خواهند بود. این همان معنای واژه «آتشین» [سوختن] است. در عهد عتیق، این واژه بهعنوان «کوره» ترجمه شده است. این توصیف، شدت رنجهایی را که مسیحیان در زمان پطرس متحمل میشدند و همچنین برخی از مسیحیان در زمان ما تجربه میکنند، بهخوبی نشان میدهد.
در اینجا ممکن است کسی بپرسد: «هدف از چنین رنجهای شدیدی چیست؟» پطرس به این سؤال اینگونه پاسخ میدهد: «آزمایش آتشین، برای امتحان شما آمده است.» رنجها برای امتحان ما میآیند. ایمان واقعی در برابر آزمایشها پابرجا میماند، اما ایمان دروغین در مواجهه با سختیها فرو میریزد. قبلاً در اول پطرس ۶:۱-۷، پطرس درباره آزمایش و تصفیه شدن ایمان مسیحیان از طریق رنجها سخن گفته بود، همانطور که طلا در آتش امتحان و تصفیه میشود. آتش کیفیت طلا را آشکار میکند و اگر طلا واقعی باشد، پس از گذراندن فرآیند سوزانده شدن، خالصتر و نابتر بیرون میآید. این موضوع برای مسیحیان واقعی نیز صادق است؛ هرکس که حقیقتاً به خداوند تعلق داشته باشد، پس از گذراندن سختیها خالصتر و بالغتر خواهد شد.
رنج برای ایمانداران ضروری است. چگونه میتوانیم شبیه به استاد خود، عیسی مسیح، شویم؟ چگونه میتوانیم دشمنان خود را محبت کنیم، به کسانی که از ما نفرت دارند نیکی کنیم و برای کسانی که ما را آزار میدهند، دعا کنیم؟ چگونه میتوانیم فروتنتر، ملایمتر، شکستهتر و نسبت به نیازهای دیگران حساستر شویم؟ اگر درک نکنیم که آزمایشها وسیلهای در دستان خدا برای تصفیه و رشد ما هستند، آنگاه پطرس هشدار میدهد که نسبت به رنجها واکنشی اشتباه خواهیم داشت، گویی اتفاقی عجیب برای ما رخ داده است.
متأسفانه، واکنش بسیاری از افرادی که خود را مسیحی میدانند، همین است: «اتفاقی عجیب برای من افتاده است!» شاید به آنها وعده داده شده باشد که زندگی مسیحی، زندگیای عاری از مشکلات، پر از سلامتی، ثروت و شادی است. که این دقیقاً برخلاف تعالیم کتاب مقدس است. بنابراین، وقتی چنین افرادی با آزمایشها روبهرو میشوند، نمیدانند چگونه به درستی واکنش نشان دهند. به همین دلیل است که باید قبل از پیروی از مسیح، هزینه آن را محاسبه کرد.
خود عیسی مسیح از مردم میخواست که قبل از پیروی از او، مخارج آن را بپردازید [لوقا ۲۶:۱۴-۳۵]. او هرگز علاقهای به داشتن شاگردان نیمهدل نداشت. شاگردانی که هنگام روبهرو شدن با هزینههای ایمان، فرار کنند. کسانی که هنگام آزمایشها از ایمان خود دست میکشند، همانهایی هستند که بهطور احساسی به مسیح واکنش نشان میدهند، مانند دانهای که بر زمین سنگلاخ افتاد. عیسی این افراد را اینگونه توصیف میکند: «دیگران، همچون بذرهای کاشته شده بر سنگلاخند؛ آنان کلام را میشنوند و بیدرنگ آن را با شادی میپذیرند، امّا چون در خود ریشه ندارند، تنها اندک زمانی دوام میآورند. آنگاه که به سبب کلام، سختی یا آزاری بروز کند، در دم میافتند.» [مرقس ۱۶:۴-۱۷].
از سوی دیگر، کسانی که بها را پرداخت میکنند، همانهایی هستند که به گناهکاری و بدبختی خود پی بردهاند و طبق شرایط مسیح، که توسط روحالقدس توانمند شدهاند، نزد او آمدهاند. چنین افرادی مانند دانهای هستند که بر زمین نیکو افتاد و در برابر آزمایشها استقامت خواهند کرد: «اما دانهای که در زمین نیکو افتاد، نمایانگر کسانی است که با دلی نجیب و نیکو کلام را شنیده، آن را نگاه میدارند و با صبر ثمر میآورند» [لوقا ۱۵:۸]. آنها انتظار رنج را دارند و وقتی آزمایشها میآیند، شگفتزده نمیشوند، پس استقامت میکنند!
بیایید همواره از خداوند بخواهیم که از طریق روحالقدس ما را به یاد آورد که انتظار رنج را داشته باشیم و از آن متعجب نشویم. زمانی که برای عیسی زندگی میکنیم، طرد شدن و رنج به اشکال مختلف خواهد آمد. داشتن چنین درکی از کتاب مقدس، دستکم دو نتیجه مهم به همراه خواهد داشت:
(۱) این درک ما را از شکایت و گله از خدا در زمان آزمایشها بازمیدارد.
(۲) این درک دلهای ما را تقویت میکند تا رنج برای عیسی را یک امتیاز بدانیم، همانطور که پولس در فیلیپیان ۲۹:۱ یادآوری میکند: «زیرا به شما، بهخاطر مسیح، نه تنها فیض داده شده که به او ایمان آورید، بلکه بهخاطر او رنج نیز ببرید!» [فیلیپیان ۲۹:۱]!