گناه غیبت
(English Version: “The Sin of Gossip”)
مورگان بلیک، نویسنده ورزشی برای ژورنال آتلانتا ، اینگونه نوشت:
«من کشنده‌تر از گلوله‌های غرش‌کننده توپ‌های هاویتز هستم. بدون کشتن، پیروز می‌شوم. خانه‌ها را ویران میکنم، قلب‌ها را میشکنم وزندگی‌ها را نابود میسازم. با بال های باد سفر میکنم. هیچ بی گناهی آن‌قدر قوی نیست که مرا بترساند. هیچ پاکی به اندازه‌ای خالص نیست که مرا باز دارد. من هیچ اهمیتی به حقیقت نمیدهم ، هیچ احترامی برای عدالت قائل نیستم، و هیج رحم و شفقتی برای بی‌دفاعان ندارم. قربا نیان من به اندازه شن‌های ساحل بی‌شمار و غالباً بی‌گناه هستند. من هرگز فراموش نمیکنم و به ندرت می بخشم، نام من غیبت است.»
چه تصویر روشنی از قدرت کشنده غیبت! این قدرت دارد تا آسیب های غیر قابل جبران را ایجاد کند!
غیبت چیست؟
واژه ”غیبت“ به معنای انتقاد کردن یا بدگویی از کسی بدون حضور آن شخص است. یک فرهنگ لغت آن را اینگونه تعریف میکند: «این سو و آن سو رفتن و خبرچینی کردن.» غیبت، سخنی است که با هدف تخریب شخصیت کسی و نمایش دادن او در دید منفی طراحی شده است. این سخن پشت سر گفته میشود، نه رو در رو.
غیبت شخصیت افراد را تخریب، شُهرتشان را نابود، آرامش را از بین برده و بسیاری از روابط را قطع میکند. حتی شمشیر نیز زخمی به عمق زبان غیبت کننده نمیزند! از اینرو ، تعجبی ندارد که کتاب مقدس درباره این گناه هشدارهای زیادی داده است.
آسیب های ناشی از غیبت
رومیان ۲۹:۱، غیبت را در میان بسیاری از گناهان دیگر ذکر میکند که زندگی یک بی ایمان را توصیف میکند. امثال ۲۸:۱۶ به ما یادآوری میکند: «غیبت دوستان صمیمی را از هم جدا میکند.» بنابراین، خداوند در لاویان ۱۶:۱۹ به قوم خود هشدار میدهد: «در میان قوم خود سخن چینی نکنید، من یهوه هستم.»
مشکل اساسی غیبت این است که پتانسیل آسیب های غیرقابل جبرانی دارد.
در قرون وسطی، داستانی درباره مردی جوان نقل شده است که نزد یک راهب رف ت و گفت: «من با گفتن سخنان بد درباره کسی گناه کرده‌ام. حالا چه باید بکنم؟» راهب پاسخ داد: «روی هر آستانه‌ای در شهر، یک پر بگذار.» آن مرد جوان این کار را انجام داد. سپس نزد راهب برگشت و پرسید که آیا کار دیگری نیز باید انجام دهد؟
راهب گفت: «برگرد وتمام پرها را جمع کن.» مرد جوان پاسخ داد: «این غیر ممکن است! تا حالا باد همه آن‌ها را در سراسر شهر پخش کرده است.» راهب گفت: «همین طور ، سخنان بدگویانه تو نیز اکنون غیر ممکن است که بازگردند.» این تاثیر غیبت است!
درمان غیبت
یکی از راه‌حل‌های مشکل غیبت در امثال ۲۰:۲۶ یافت میشود: «اگر هیزم نباشد، آتش خاموش میشود ؛ اگر سخن چینی نباشد، نزاع فرو مینشیند.» همان‌طور که آتش بدون چوب خاموش میشود، نزاع نیز بدون غیبت از بین میرود. غیبت فقط در محیطی رشد میکند که در آن تشویق به غیبت صورت گیرد. بنابراین، اگر ما از گوش دادن به غیبت خودداری کنیم، اثرات آن مانند دعوا، شکستن روابط و غیره رخ نخواهند داد.
ایمانداران نباید سوختی باشند که آتش غیبت را شعله‌ور نگه میدارد. ما باید از چنین محیطی دوری کنیم. انجام این کار آسان نبست، زیرا گناه غیبت جذابیت خاصی دارد. همان‌طور که در امثال ۲۶:۲۲ گفته شده است: «حرفهای آدم سخن چین همانند لقمه های لذیذی است که با لذت بلعیده می‌شوند.» همان‌طور که سخت است به غذای خوشمزه «نه» بگوییم، بستن گوش‌هایمان به خبرهای جذاب نیز دشوار است!
اما ما باید به یاد داشته باشیم غیبت گناه است، هیچ توجیهی برای آن نیست! وخدا وندما از غیبت متنفر است. به همین دلیل، باید تلاش کنیم نه تنها خودمان غیبت نکنیم، بلکه از شنیدن غیبت نیز پرهیز کنیم. درست است که نمیتوانیم کنترل کنیم دیگران چه میگویند، اما میتوانیم کنترل کنیم که چه چیزی وارد گوش‌هایمان شود. دهان‌ها تا زمانی باز میمانند که گوش‌های باز برای شنیدن باشند. پس باید گوش‌های خود را برای شنیدن غیبت ببندیم.
ما باید با محبت اما قاطعانه دو نکته را به کسی که غیبت میکند منتقل کنیم:
(۱) او را تشويق كنيم كه با خود شخصي كه درباره او غیبت میکند صحبت کند و مشکلش را حل کند.
(۲) و نکته دوم دیگر تمایلی به گوش دادن به غیبت نداریم.
علاوه بر دوری از شنیدن غیبت، به یاد داشتن دو اصل دیگر نیز میتواند کمک کننده باشد:
وقتی محبت نسبت به دیگران کاهش میابد یا متوقف میشود، تمایا داریم آن‌ها را منفی ببینیم و بیشتر مستعد بدگویی از آن‌ها میشویم. بنابراین، اگر میخواهیم از گناه غیبت دوری کنیم، باید مراقب باشیم که تلخی نسبت به دیگران در دلمان شکل نگیرد (افسسیان ۲۹:۴-۳۲). حتی اگر مردم به ما آآسیب رسانده باشند و احساس کنیم که بدگویی راهی برای تلافی است، این عمل همچنان گناه محسوب میشود. تلاش برای توجیه کردن این رفتار بی فایده است. خداوند غیبت را گناه میداند وتمام!
به جای اینکه پشت سر او حرف بزنیم، بهترین کار این است که بعد از دعا کردن در خلوت، مستقیم به سراغ او برویم. در متی ۱۵:۱۸ آمده است: «اگر برادرت به تو گناه کرد، او را نصیحت کن، فقط میان تو و او». گرچه این آیه در زمینه انضباط کلیسا میباشد، اما در اصل رویا رویی مستقیم حتی در مورد غیر اعضای کلیسا نیز کاربرد خوبی دارد.
ممکن است انجام این کار آسان نباشد، اما باید باور داشته باشیم که خداوند به ما قدرت لازم برای اطاعت از این فرمان را خواهد داد. با برخورد مستقیم وشخصی با گناه، با امید به اینکه فرد مقابل توبه کند، میتوانیم خود را از گناه غیبت حفظ کنیم.
هیچ یک از ما دوست نداریم که پشت سرمان غیبت شود. میدانیم که این کار چه آسیبی میرساند. چرا باید خودمان همین کار را در حق دیگران انجام دهیم؟ آنچه نمیخواهیم دیگران در حق ما انجام دهند، ما نیز نباید در حق آن‌ها انجام دهیم.
بیایید گناه غیبت را جدی بگیریم و این اصول را عملی کنیم اگر میخواهیم از این گناه آزاد شویم. از همه مهم‌تر، اگر به این گناه آلوده شده‌ایم، باید نزد خداوند توبه کنیم. از او بخواهیم که در تلاش‌های ما برای پاکی در گفتار به ما کمک کند. و آرامش بگیریم از وعده کتاب مقدس: «اگر گناهان خود را اعتراف کنیم، او امین و عادل است تا گناهان ما را بیامرزد و ما را از هر ناپاکی پاک سازد» (۱ یوحنا ۹:۱). خدا وعده میدهد که «خون عیسی ، پسر او، ما را از هر گناه پاک میسازد» (۱ یوحنا ۷:۱).
امروز میتواند آغازی تازه باشد. از اینجا به بعد، میتوانیم با تکیه بر قدرت روح‌القدس، هر روز تلاش کنیم که لب‌های خود را از غیبت و گوش‌های خود را از شنیدن آن آزاد نگه داریم. باشد که کلام پطرس در این زمینه بر ذهن ما حاکم باشد: «هر که میخواهد زندگی را دوست داشته باشد و روزهای خوبی ببیند، باید زبان خود را از بدی و لب‌های خود را از سخنان فریبکارانه دور نگه دارد» (پطرس ۱۰:۳).