عیسی نجات‌دهنده چهار مانع را برای نجات مردم از میان برمی‌دارد

Posted byFarsi Editor May 6, 2025 Comments:0

(English Version: “Jesus The Savior Breaks Down 4 Barriers To Save People”)

ماروین روزنتال، یک یهودی که به مسیحیت گروید، می‌گوید که نسب‌نامه‌ی عیسی که در انجیل متی ۱:۱-۱۷ آمده است، یکی از دلایلی بود که او را متقاعد کرد که عیسی همان مسیح موعود است. روزنتال که تجربه‌ای از خدمت در نیروی دریایی ایالات متحده داشت و به دقت در هدف‌گیری از راه دور عادت کرده بود، اظهار می‌کند که برای مخاطبان یهودی، این نسب‌نامه درست مانند تیراندازی‌ای است که ۱۰ بار از ۱۰ بار به مرکز هدف برخورد می‌کند!

یهودیان همواره به نسب‌نامه‌ها اهمیت زیادی می‌دادند، چه در توزیع زمین‌ها، چه در تعیین کاهنان و حتی در مورد پادشاهان. از آنجایی که متی ادعای بزرگی را مطرح کرده و عیسی را «پسر داوود» و «پسر ابراهیم» خوانده است (متی ۱:۱)، او باید این ادعا را مستند می‌کرد تا مردم را به ایمان به عیسی دعوت کند. به همین دلیل، متی نسب‌نامه‌ی عیسی را از داوود و حتی تا ابراهیم به‌طور دقیق ارائه می‌دهد. از آنجایی که متی پیش از پیروی از عیسی، یک باج‌گیر (مالیات‌گیر) بود، در ثبت اسامی و نسب‌نامه‌ها مهارت داشت، چرا که این بخشی از وظایف شغلی او بود تا اطمینان حاصل کند مالیات‌ها به درستی بر اساس تعداد اعضای خانواده جمع‌آوری می‌شوند.

با این حال، برای بسیاری از ما غیر یهودیان، نسب‌نامه‌ها در کتاب مقدس چندان جالب به نظر نمی‌رسند، هرچند که همچنان بخشی از کلام الهام‌شده‌ی خدا و بنابراین مفید برای ما هستند (دوم تیموتائوس ۱۶:۳-۱۷). در این مقاله، نشان خواهم داد که حتی این بخش که پر از نام‌هاست، چقدر برای ما مفید است، زیرا چهار مانع را که عیسی برای نجات مردم از گناهانشان از میان برمی‌دارد، توصیف می‌کند. این حقیقت باید ما را ترغیب کند که با ایمان به سوی او برویم و با شادی او را به دیگران معرفی کنیم.

قبل از بررسی این چهار مانع، مفید است که ابتدا کل متن متی ۱:۱-۱۷ را بخوانیم:

۱ کتاب تاریخچۀ عیسی مسیح، پسر داوود، پسر ابراهیم: ۲ ابراهیم، اسحاق را آورد، اسحاق، یعقوب را، و یعقوب، یهودا و برادرانش را. ۳ یهودا، فِرِص و زِراح را از تامار آورد. فِرِص، حِصْرون را آورد، و حِصْرون، رام را. ۴ رام، عَمّیناداب را آورد، عَمّیناداب، نَحشون را، و نَحشون، سَلمون را. ۵ سَلمون، بوعَز را از راحاب آورد، و بوعَز، عوبید را از روت. عوبید، یَسا را آورد، ۶ و یَسا، داوود پادشاه را.

داوود، سلیمان را از زن اوریا آورد. ۷ سلیمان، رِحُبعام را آورد، رِحُبعام، اَبیّا را، و اَبیّا، آسا را. ۸ آسا، یَهوشافاط را آورد، یَهوشافاط، یورام را، و یورام، عُزّیا را. ۹ عُزّیا، یوتام را آورد، یوتام، آحاز را، و آحاز، حِزِقیا را. ۱۰ حِزِقیا، مَنَسی را آورد، مَنَسی، آمون را، و آمون، یوشیا را. ۱۱ یوشیا، یِکُنیا و برادرانش را آورد. در این زمان یهودیان به بابِل تبعید شدند.

۱۲ پس از تبعید یهودیان به بابِل: یِکُنیا، شِئَلتیئیل را آورد، و شِئَلتیئیل، زروبابِل را. ۱۳ زروبابِل، اَبیهود را آورد، اَبیهود، اِلیاقیم را، و اِلیاقیم، عازور را. ۱۴ عازور، صادوق را آورد، صادوق، اَخیم را، و اَخیم، اِلیود را. ۱۵ اِلیود، اِلعازار را آورد، اِلعازار، مَتّان را، و مَتّان، یعقوب را. ۱۶ یعقوب، یوسف همسر مریم را آورد که عیسی ملقّب به مسیح از او زاده شد.

۱۷ بدین قرار، از ابراهیم تا داوود بر روی هم چهارده نسل و از داوود تا زمان تبعید یهودیان به بابِل، چهارده نسل، و از زمان تبعید تا مسیح چهارده نسل بودند.

۱. عیسی نجات‌دهنده تمام موانع نژادی را می‌شکند.

در این فهرست نه‌تنها اسامی یهودیان، بلکه اسامی غیریهودیان نیز دیده می‌شود. اولین نام، «تامار» [متی ۳:۱] است که دو پسر به نام‌های «فرص» و «زراح» به دنیا آورد. او غیریهودی و به احتمال زیاد زنی کنعانی بود. نام دوم، «راحاب» [متی ۵:۱] است که به احتمال زیاد همان زنی است که دو جاسوس یهودی را پناه داد [یوشع ۴:۲]. او نیز زنی کنعانی بود. نام سوم «روت» [متی ۵:۱] است که اهل موآب بود. همچنین احتمال دارد که بَتشِبع، که فقط به عنوان «زن اوریا» در [متی ۶:۱] توصیف شده است، یک حِتّی بوده یا حداقل آداب و رسوم حِتّیان را پذیرفته بود، زیرا با اوریا که پیش از ازدواج با او یک حِتّی بود، ازدواج کرده بود.

همان‌طور که مشاهده می‌شود، عیسی با آمدن از نسلی که شامل افراد غیر یهودی هم می‌شد، به ما یادآوری می‌کند که موانع نژادی در او شکسته شده‌ است. او نجات‌دهنده همه مردم، از هر پیشینه‌ای است. مهم نیست چه رنگ پوستی دارد، کجا متولد شده یا به چه طبقه‌ای از جامعه تعلق دارد. عیسی مسیح همه را به عنوان خانواده خود می‌پذیرد. این همچنین به این معناست که پیروان عیسی نباید بر اساس نژاد و پیشینه افراد تبعیض قائل شوند، بلکه باید همه را بپذیرند.

۲. عیسی نجات‌دهنده تمام موانع جنسیتی را می‌شکند.

دومین مانعی که عیسی آن را می‌شکند، مانع جنسیت است. در نسب‌نامه‌ها معمولاً نام زنان ذکر نمی‌شود. بااین‌حال، در این بخش پنج زن ذکر شده‌اند: تامار، راحاب، روت ، بَتشِبع و مریم، که سه نفر از آنها که گذشته‌ای مشکوک داشتند (تامار، راحاب و بَتشِبع). در زمانی که زنان حتی اجازه نداشتند در دادگاه شهادت دهند، عیسی به زنان ارزش و مقام داد. عیسی برای اولین بار خود را به یک زن سامری آشکار کرد، و خود را مسیح موعود خواند. [یوحنا ۴]، نه به بزرگان اورشلیم! پس از رستاخیزش، اولین کسی که او را دید، مریم مَجدَلیه بود، نه یازده رسول دیگر [یوحنا ۱۶‌:۲۰-۱۸]!

در عیسی نجات‌دهنده، تمام موانع جنسیتی شکسته می‌شوند. از لحاظ روحانی، مردان و زنان در مسیح برابرند، هرچند از نظر عملکردی نقش‌های متفاوتی دارند. هم مردان و هم زنان در پادشاهی او پذیرفته می‌شوند. ما به عنوان پیروان عیسی باید این حقیقت را در تعامل با دیگران به یاد داشته باشند.

۳. عیسی نجات‌دهنده تمام موانع اجتماعی را می‌شکند.

فهرست نام‌هایی که در متی آمده است شامل پادشاهان، چوپانان، نجاران و افراد ناشناس دیگر می‌شود. در واقع، ۱۱ نفر از ۱۲ رسول عیسی از جلیل بودند. به این معنی که تحصیلات بالایی نداشتند؛ آنان ماهی‌گیر، باج‌گیر و حتی شورشی بودند! بااین‌حال، عیسی از همان افراد برای تکان دادن جهان استفاده کرد. کلیسای قرن اول عمدتاً از مؤمنانی با جایگاه اجتماعی پایین تشکیل شده بود، از جمله بردگان [۱ قرنتیان ۲۶:۱-۳۱]. خدا نه‌تنها آنها را نجات داد، بلکه از آنان به شکلی قدرتمند برای گسترش پیام انجیل استفاده کرد. این موضوع به‌ وضوح به ما می‌آموزد که عیسی نجات‌دهنده فقط برای نخبگان جامعه نیست؛ او برای همه مردم است. در عیسی، تمام موانع اجتماعی و اقتصادی شکسته می‌شوند. این حقیقت همچنین به پیروان عیسی یادآوری می‌کند که ما نباید هیچ‌کس را بر اساس موقعیت اجتماعی و اقتصادی‌اش تبعیض قائل شویم، بلکه باید با همه به‌طور برابر رفتار کنیم.

۴. عیسی نجات‌دهنده تمام موانع گناه را می‌شکند.

از میان تمام موانعی که عیسی می‌شکند، این بزرگ‌ترین مانع است! گناه علت تمام مصائب ما در این جهان، از جمله مرگ است! بااین‌حال، متی از طریق نسب‌نامه عیسی نشان می‌دهد که عیسی حتی بر مانع گناه نیز غلبه می‌کند. چگونه؟ بیایید به چند نام در شجره‌نامه عیسی نگاهی بیندازیم خصوصاً به ویژگی‌های منفی آنها:

ابراهیم—چندین بار مرتکب دروغ‌گویی شد [پیدایش ۱۰:۱۲-۲۰؛ پیدایش ۱:۲۰-۱۸].

اسحاق—دروغ گفت و به دلیل علاقه‌اش به غذا، برخلاف انتخاب خدا، عیسو را برای برکت نخست‌زادگی برگزید [پیدایش ۱:۲۶-۱۱؛ پیدایش ۲۱:۲۵-۲۳؛ پیدایش ۱:۲۷-۴].

یعقوب—یک فریبکار و دروغ‌گو بود [پیدایش ۱:۲۷-۲۹].

یهودا—نقشه فروختن یوسف به اسماعیلیان را طراحی کرد، با زنی کنعانی ازدواج کرد و بعدها با زنی که فکر می‌کرد یک روسپی است، همبستر شد [پیدایش ۲۶:۳۷-۲۷؛ پیدایش ۱:۳۸-۲؛ پیدایش ۱۱:۳۸-۱۹].

تامار—عروس یهودا که خود را به‌عنوان روسپی جا زد و با او همبستر شد [پیدایش ۱۱:۳۸-۱۹].

راحاب—مرتکب فحشا شد [یوشع ۱:۲].

داوود—بزرگ‌ترین پادشاه اسرائیل، اما مرتکب زنا و قتل شد [۲ سموئیل ۱:۱۱-۲۷].

سلیمان—مرتکب چندهمسری، بت‌پرستی و جویای لذت‌های دنیوی شد [۱ پادشاهان ۱:۱۱-۸].

رحبعام—گناه غرور و شرارت را مرتکب شد [۱ پادشاهان ۱:۱۲-۱۵].

آحاز—درگیر بت‌پرستی شدید، ازجمله قربانی کردن انسان شد [۲ پادشاهان ۱:۱۶-۴].

و این فهرست همچنان ادامه دارد. اما حدس بزنید که چه کسی در این فهرست جایزه نهایی شرارت را می‌برد؟ او مَنَسی، پسر حزقیا است. در دوم پادشاهان ۱۱:۲۱ درباره او این‌گونه نوشته شده است: «چون مَنَسی پادشاه یهودا مرتکب چنین گناهان کراهت‌آوری شده است و حتی از اَموریانی که پیش از او بودند، بدتر رفتار کرده و یهودا را نیز با بتهای بی‌ارزش خویش به گناه کشانده است» در دوم تواریخ ۳۳ جزئیات بیشتری از شرارت‌های او آمده است که حتی شامل گناهانی همچون این بود: «نیز پسران خود را در وادی بِن‌هِنّوم در آتش قربانی کرد، و به فالگیری و افسونگری و جادوگری پرداخته، از واسطه‌ها و احضارکنندگانِ ارواح مشورت جُست. او در نظر خداوند بدیِ بسیار کرده، خشم او را برانگیخت» [دوم تواریخ ۶:۳۳].

شوک‌آور است، نه؟ این فهرست شامل گناهکاران شریر و همچنین افراد پرهیزکاری چون ابراهیم است که پسرش اسحاق را به‌عنوان قربانی به خدا تقدیم کرد [پیدایش ۲۲]، زمانی که خدا از او خواست. اما این فهرست همچنین نشان می‌دهد که حتی بهترین انسان‌ها، مانند ابراهیم یا داوود، در نهایت همچنان انسان بودند! چه مجموعه‌ای از گناهکاران هم گناهکاران عادی و هم آن‌هایی که در گناه خود بسیار پیش رفته بودند. دروغ‌گویان، حیله‌گران، فاحشه‌ها، زناکاران، قاتلان، بت‌پرستان و… اما همه آن‌ها، پس از توبه، فیض الهی را دریافت کردند.

یک مثالی عالی از این موضوع، مَنَسی است. باوجود تمام شرارت‌هایش، این چیزی است که در دوم تواریخ ۱۲:۳۳-۱۳ می‌خوانیم: «اما او در تنگی خویش، نظر لطفِ یهوه خدای خود را طلبید، و خود را در برابر خدای پدرانش به‌غایت فروتن ساخت. پس چون به درگاه خداوند دعا کرد، خدا استدعای او را اجابت فرموده، تمنای او را شنید. پس او را به اورشلیم و به قلمروش بازآورد. آنگاه مَنَسی دریافت که یهوه خداست».

متی با ذکر این نام‌ها نشان می‌دهد که خدا، در فیض نامحدود خود، عیسی را به‌عنوان نجات‌دهنده فرستاد تا همه موانع را بشکند، ازجمله بزرگ‌ترین مانع یعنی گناه برای نجات دادن کسانی که با فروتنی به او روی می‌آورند.

داستانی درباره یک سرخ‌پوست آمریکایی سالخورده گفته شده است که پس از سال‌ها زندگی در گناه، توسط یک مبلغ مسیحی به سوی مسیح هدایت شد. دوستانش از او خواستند تغییر زندگی‌اش را توضیح دهد. او خم شد، کرم کوچکی را برداشت و آن را روی توده‌ای از برگ‌ها قرار داد.

سپس، کبریت را روشن کرد و برگ‌ها را به آتش کشید. همان‌طور که شعله‌ها به‌تدریج به مرکز توده، جایی که کرم در آن قرار داشت، نزدیک می‌شدند، این پیرمرد ناگهان دستش را به درون شعله‌ها برد و کرم را بیرون کشید. سپس، او کرم را با ملایمت در دست گرفت و این شهادت را درباره فیض خدا گفت: «من… آن کرم هستم».

نتیجه‌گیری نهایی

امیدوارم اکنون دریافته باشید که حتی یک فهرست نام‌ها در کتاب مقدس نیز برای ما مفید است. این بخش از کتاب مقدس به‌وضوح نشان می‌دهد که عیسی واقعاً همه موانع را برای نجات مردم می‌شکند. فرقی نمی‌کند نژاد، جنسیت، موقعیت اجتماعی، یا میزان گناه شما چه باشد. عیسی می‌تواند تمام این موانع را بشکند، شما را ببخشد و به شما زندگی تازه‌ای ببخشد.

عیسی واقعاً دوست گناهکاران و طردشدگان است. او هرگز از نسبت دادن خود به آن‌ها شرمنده نیست. او آمد تا انسان‌های گمراه و خراب‌شده را بجوید و نجات دهد. هیچ گناهی آن‌قدر بزرگ نیست که مانع پذیرش فرد توسط عیسی شود، به‌شرط آنکه او گناه خود را بپذیرد و با توبه و ایمان به او روی آورد. او همه کسانی را که او را به‌عنوان پادشاه خود می‌پذیرند، با آغوش باز می‌پذیرد. و این باید هر فردی را تشویق کند که بدون هیچ تردیدی به عیسی روی آورد.

این شامل شما نیز می‌شود ای خواننده عزیز، اگر هنوز به او نیامده‌اید! نترسید. در مورد او تردید نکنید. به او بیایید و زندگی جدیدی را که او می‌تواند به شما بدهد، تجربه کنید. گناهان، غم‌ها، شکست‌ها و دردهای خود را به او بسپارید. او شما را شفا خواهد داد. او شما را در مسیر زندگی زمینی‌تان کمک خواهد کرد. حتی در میان تمام چالش‌های آن. هرگز برای آمدن نزد عیسی زود نیست. زیرا شما هرگز نمی‌دانید چه زمانی خیلی دیر خواهد شد! زندگی بسیار گذراست. مرگ می‌تواند هر لحظه فرا برسد. پس لطفاً تأخیر نکنید. همین امروز به او بیایید!

برای کسانی از ما که بخشش گناهان را تجربه کرده‌ایم، این حقایق باید ما را ترغیب کند که در اطاعت از دستورات او استوار بمانیم. و این اطاعت شامل این می‌شود که با وفاداری، خبر خوش عیسی را با کسانی که نیاز دارند آن را بشنوند، به اشتراک بگذاریم! ما کاملاً مدیون او هستیم، زیرا او ما را از ابدیتی پر از درد و رنج نجات داده است.

یک کشیش، داستانی درباره تلاش برای ترور ملکه الیزابت اول انگلستان تعریف می‌کند. زنی که قصد انجام این کار را داشت، خود را به شکل یک پسر خدمتکار درآورده و در اتاق‌خواب ملکه پنهان کرده بود، منتظر فرصتی مناسب برای کشتن ملکه. اما نمی‌دانست که خدمتکاران ملکه همیشه پیش از ورود او به اتاق، آن را با دقت بازرسی می‌کنند. آن‌ها زن را در میان لباس‌های ملکه پنهان یافته و چاقویی را که قصد داشت با آن ملکه را بکشد، از او گرفتند. سپس او را به حضور ملکه بردند.

این زن که می‌دانست وضعیتش، از نظر انسانی، ناامیدکننده است، خود را بر زمین انداخت و با زاری و التماس از ملکه درخواست بخشش کرد. ملکه الیزابت، با نگاهی سرد، آرام گفت: «اگر من به تو بخشش نشان دهم، چه تضمینی برای آینده به من خواهی داد؟» زن، با نگاهی به بالا، پاسخ داد: «بخششی که با شرایط همراه باشد، بخششی که با احتیاطات محدود شود، اصلاً بخشش نیست». ملکه الیزابت بلافاصله مفهوم این سخن را دریافت و گفت: «حق با توست؛ من تو را تنها به خاطر فیض خود می‌بخشم» پس از آن، زن آزاد شد.

تاریخ می‌گوید که از آن لحظه به بعد، ملکه الیزابت، هیچ خدمتکاری وفادارتر و فداکارتر از آن زنی که قصد جان او را داشت، نداشت!

این دقیقاً همان روشی است که فیض خدا در زندگی یک فرد عمل می‌کند او را به یک خدمتکار وفادار خدا تبدیل می‌کند. پس بیایید ما نیز بکوشیم تا خادمان وفادار پادشاه عیسی باشیم، کسی که با فیض شگفت‌انگیز خود به ما زندگی تازه‌ای بخشیده است!

Category

Leave a Comment