آیا خدا در زمان سختی به من اهمیت می‌دهد؟
(English Version: “Does God Care When We Are In Trouble?”)
«چگونه خدایی که محبت است و همه چیز را تحت کنترل خود دارد، اجازه می‌دهد چنین چیزی برای من رخ ده؟» این سؤالی بود که یک زن جوان که به دلیل افتادن از اسب دچار جراحات شدید در دست و پایش شده بود، پرسید. کشیش او لحظه‌ای سکوت کرد و سپس پرسید: «آیا زمانی که دست و پای تو را گچ میگرفتند درد زیادی کشیدی؟» او پاسخ داد: «درد وحشتناکی بود.»
اینگونه به تو آسیب برساند؟» کشیش ادامه داد: «آیا پدرت اجازه داد که دکتر زن پاسخ داد: «بله، چون من باید درمان میشدم و این امر ضروری بود.» کشیش دوباره پرسید: «آیا پدر تو از روی محبت و علاقه ای که به تو دارد اجازه داد تو درد بکشی یا صرفا با وجود این محبت مجبور به تحمل وضعیت درد آلود تو شد؟» زن با تعجب گفت: «منظورت این است که به خاطر اینکه خدا مرا دوست دارد، اجازه داد صدمه ببینم؟»
کشیش با سری تکان دادن پاسخ داد: «این را از من بپذیر.» بگذار این پنج کلمه از سوی خدا تو را آرامش دهد. این کلمات مانند نوری در دل ابرهای تیره خواهند بود. وضعیت تو نشانه بدشانسی تو نیست. خدا این آزمایش را برنامه‌ریزی کرده است. اگر فرزند او هستی، او در حال آماده کردن تو برای خدمت بهتر است.
شکسپیر میگوید: «در بیماری، نباید بگویم: آیا درد من بهبود می‌یابد؟ بلکه باید بگویم: آیا از این آزمایش سربلند بیرون خواهم آمد ؟» به همین ترتیب، به عنوان مسیحیان، به جای اینکه بپرسیم، «کی از این آزمایش خلاص می‌شوم؟»، باید یاد بگیریم که بپرسیم: «آیا از این آزمایش سربلند بیرون می آیم ؟» متأسفانه، این پاسخ بسیاری از مسیحیان به دردها و مشکلات زندگی نیست. و بیشتر سؤال این است که: «آیا خدا به مشکلات و دردهای من اهمیت می‌دهد؟»
پاسخ به این سوال را می‌توان از دیدگاه کتاب مقدس دید، بیایید به واقعه آشنای آرام کردن طوفان توسط عیسی که در مرقس ۳۵:۴-۴۱ نوشته شده است، نگاهی بیندازیم و برخی از حقایق آن را بیاموزیم.
۳۵- آن روز چون غروب فرا رسید، عیسی به شاگردان خود گفت: «به آن سوی دریا برویم.» ۳۶- آنها جمعیت را ترک گفتند و عیسی را در همان قایقی که بود، با خود بردند. چند قایق دیگر نیز او را همراهی می‌کرد. ۳۷- ناگاه تندبادی شدید برخاست. امواج چنان به قایق برمی‌خورد که نزدیک بود از آب پر شود. ۸۳- امّا عیسی در عقب قایق، سر بر بالشی نهاده و خفته بود. شاگردان او را بیدار کردند و گفتند: «استاد، تو را باکی نیست که غرق شویم؟»
۳۹-عیسی برخاست و باد را نهیب زد و به دریا فرمود: «ساکت شو! آرام باش!» آنگاه باد فرو نشست و آرامش کامل حکمفرما شد.
۴۰- سپس به شاگردان خود گفت: «چرا این‌چنین ترسانید؟ آیا هنوز ایمان ندارید؟»
۴۱- آنها بسیار هراسان شده، به یکدیگر می‌گفتند: «این کیست که حتی باد و دریا هم از او فرمان می‌برند!»
پس از یک روز پرمشغله در خدمت به مردم در جلیل، عیسی خداوند به شاگردان خود فرمان داد که از جلیل خارج شوند و به سوی منطقه جراسا در آن‌سوی دریاچه جلیل بروند (۳۵-۳۶). اما در طول سفر خود، با طوفانی شدید مواجه شدند (۳۷).
عیسی که در خواب بود دویدند و از او پرسیدند: آیا در این وضعیت به ما اهمیت نمیدهد (۳۸). عیسی از خواب بیدار شد، طوفان را آرام کرد و به خاطر بی‌ایمانی شاگردان آنها را سرزنش کرد (۳۹-۴۰). هنگامی که شاگردان قدرت عیسی را بر نیروهای ماوراء طبیعی دیدند، ترس بیشتری بر آنها چیره شد (۴۱).
در حالی که این واقعه قدرت مسیح را بر نیروهای ماوراء طبیعی نشان می‌دهد، همچنین چهار حقیقت را در مورد آزمایش‌ها و مراقبت خداوند در طول آزمایش‌ها در زندگی هر ایماندار به ما می‌آموزد.
۱. مسیحیان نیز در آزمایش الهی قرار میگیرند (آیات ۳۵-۳۷).
آیا عیسی می‌دانست که طوفان در پیش است؟ البته که می‌دانست! و با این حال، او شاگردان را به وسط همان طوفان فرستاد! طوفان بخشی از برنامه آموزشی آن روز برای شاگردان بود.
بسیاری فکر می‌کنند طوفان‌های زندگی فقط به خاطر نافرمانی به وجود می‌آیند. اما همیشه این‌طور نیست. بله، یونس به دلیل نافرمانی‌اش وارد طوفان شد. اما شاگردان اینجا به دلیل اطاعت از خداوند وارد طوفان شدند! همه این شاگردان خانه‌ها و شغل‌های خود را ترک کرده بودند تا عیسی را دنبال کنند و با این حال با آزمایش‌های زیادی روبه‌رو شدند. این ما را به یاد ایوب می‌اندازد که با وجود اینکه مردی صالح بود، باز هم با آزمایش‌های زیادی روبه‌رو شد (ایوب ۸:۱؛ ۳:۲).
اطاعت وخدمت به خداوند تضمینی برای رهایی از آزمایش‌ها نیست. به عنوان مسیحیان، باید درک کنیم که خداوند همیشه ما را از آزمایش‌ها محافظت نمی‌کند، بلکه از طریق آنها از ما محافظت می‌کند. گاهی او طوفان را آرام می‌کند، وگاهی ممکن است اجازه دهد طوفان ادامه یابد اما فرزند خود را آرام نگه دارد.
صرف نظر از نتیجه، بیایید به یاد داشته باشیم: «بودن با مسیح در کشتی، حتی در وسط طوفان، خیلی بهتر و امن‌تر از بودن در ساحل ولی بدون مسیح است!»
۲. ممکن است در طول آزمایش‌ها به نظر برسد که خداوند حضور ندارد یا از ما دور است (آیه ۳۸).
مزمور نویس فریاد زد: «خداوندا چرا دور ایستاده ای؟ چرا در زمان های مشکل خود را پنهان میکنی؟» (مزمور ۱:۱۰) او همچنین گفت: «خداوندگارا، بیدار شو! چرا خوابیده ای؟ برخیز و ما را تا ابد طرد مکن.» (مزمور ۲۳:۴۴).
به همین صورت، به نظر می‌رسید که عیسی در لحظه آزمایش شاگردان بی‌تفاوت وبی‌اعتنا است، و همین باعث شد که آنها فریاد بزنند: «ای استاد، آیا برایت مهم نیست که ما غرق شویم؟» به عبارت دیگر، «خداوندا، اگر مرا دوست داری، چرا اجازه می‌دهی از این آزمایش عبور کنم؟ آیا اصلاً مراقب من هستی؟»
پاسخ این است: خدا همیشه مراقب ماست. او هرگز ما را تنها نمی‌گذارد، بلکه می‌خواهد حتی در تاریک‌ترین لحظات زندگی نیز استقامت داشته باشیم و به او اعتماد کنیم..
اشعیا ۵۰-۱۰ به ما یادآوری می‌کند: «کیست از شما که از خداوند می‌ترسد، و سخن خادم او را می‌شنود؟ هر که در تاریکی سالک است و روشنایی ندارد، بگذار بر نام یهوه توکل کند و بر خدای خویش اعتماد بندد.»
۳. مصائب وآزمایشها به ما کمک می‌کنند تا به خدا نزدیک‌تر شویم (آیه ۳۸).
با وجود ایمان ضعیفشان، طوفان باعث شد شاگردان به مسیح نزدیک‌تر شوند. حتی اگر در ابتدا در نحوه روی آوردن به عیسی اشتباه کردند، اما در نهایت به او روی آوردند. خداوند به خاطر درخواستشان وبرهم زدن آرامش او، آنها را سرزنش نکرد.
بلکه آنها را به خاطر آشفته شدن و ترسیدن سرزنش کرد. بله، مشکلات زندکی می‌توانند برخی افراد را سخت‌دل کرده واز خدا دور کنند. اما برای فرزندان خدا، مشکلات همیشه آنها را به خدا نزدیک‌تر می‌کنند. این آزمایش‌ها به ما کمک می‌کنند تا در محبت به کلام خدا رشد کنیم و زمان بیشتری را با او در دعا سپری کنیم.
۴. مشكلات درک ما را از صفات خدا افزایش می‌دهند (آیات ۳۹–۴۱).
از طریق این تجربه، شاگردان به درک عمیق‌تری از محبت خدا وقدرت او بر همه چیز دست یافتند. ما نیز می‌توانیم از طریق آزمایش‌ها وسختی‌های زندگی به چنین درکی برسیم. تمام این حقایق ارزشمند نشان می‌دهند که خدا همیشه به فرزندانش اهمیت می‌دهد.
بنابراین، این‌ها چهار حقیقت درباره مشکلات زندگی و توجه خدا در طول این مشکلات در زندگی هر ایماندار است.
مسیحی شدن تضمینی برای یک زندگی بدون مشکل نیست. همان‌طور که یکی از نویسندگان گفته است:
«شیطان به‌طور بسیار زیرکانه توجه ما را از یکی از پیام های اصلی انجیل منحرف کرده است. وبه جای اعلام خبر خوش که گناهکاران می‌توانند در مسیح عادل شمرده شوند واز غضب آینده رهایی یابند، به یک ”انجیل“ بسنده کرده‌ایم که القا می‌کند هدف اصلی خدا از نجات ما، آشکار کردن یک ”برنامه شگفت‌انگیز“ برای زندگی‌مان است تا مشکلاتمان را حل کند، ما را در مسیح شاد کند واز دردسرهای این زندگی نجات دهد»
کسانی که از درِ جستجوی شادی در مسیح به ایمان می‌رسند، ممکن است فکر کنند که شادی آنها نشانه محبت خداست. حتی ممکن است زمانی که مشکلات به سراغ آنها بیاید و شادی‌شان از بین رود، تصور کنند که خدا آنها را ترک کرده است. اما کسانی که به صلیب به‌عنوان نشانه‌ای از محبت خدا نگاه می‌کنند، هرگز به وفاداری استوار او به خودشان شک نخواهند کرد.
فرزندان خدا باید باور داشته باشند که خدا حتی در طوفان‌های زندگی نیز شایسته اعتماد کامل ماست. اگر می‌توانیم به مسیح اعتماد کنیم که ما را از جهنم وشیطان نجات دهد، چرا اعتماد به او برای مشکلات روزمره‌مان دشوار است؟ ایمان ترس را بیرون می‌راند، وترس ایمان را از بین می‌برد.
ما نیاز داریم برای کمبود ایمان استوار خود توبه کنیم و با فریاد بگوییم: «ایمان من را یاری بده تا بر بی‌ایمانی‌ام غلبه کنم!» (مرقس ۲۴:۹). وقتی چنین فریاد می‌زنیم، خداوند نیکو حتی در تاریک‌ترین لحظات زندگی، از طریق روح‌القدس ، به ما کمک می‌کند تا حقیقت این کلمات را تجربه کنیم: «آنانی را که فکرشان بر تو استوار است در آرامش کامل نگاه خواهی داشت، زیرا بر تو توکل دارند» (اشعیا ۳:۲۶).
بیایید به یاد داشته باشیم: مشکلات زندگی به‌خاطر اطاعت ، همیشه حضور مسیح را با ما تضمین می‌کنند! ووقتی مسیح با ماست، می‌توانیم با اطمینان به طوفان لبخند بزنیم و با اعتماد بگوییم: «بله، خداوند و نجات‌دهنده من، عیسی مسیح، حتی زمانی که در سختی هستم، به من اهمیت می‌دهد!»